Najprościej plik otwarty można zdefiniować, jako taki który po otwarciu można swobodnie edytować (zmieniać treść, fonty, przesuwać elementy). Warto podkreślić, że plik otwarty nie powinien posiadać spłaszczonych warstw lub krojów zamienionych na krzywe. Najczęściej są to formaty domyślne programów graficznych (np. PSD, AI). Mogą to być również inne pozwalające na swobodne odtwarzanie ich w dowolnym, kompatybilnym programie – PDF, EPS, TIFF czy SVG. Jednak wymienione przeze mnie formaty są raczej ogólne i wykorzystuje się je częściej do przesyłania spłaszczonych plików do drukarni. Zarówno pliki wektorowe, jak i rastrowe mogą przyjmować dany stan. Wszystko zależy od formatu, w którym zostały zapisane i stanu do jakiego doprowadził je grafik przed wysłaniem.