W systemach tych wszystkie wielkości czcionek i innych elementów typografii są podawane jako wielokrotność punktu typograficznego. We wszystkich trzech powszechnie stosowanych systemach punkt typograficzny ma dość zbliżoną długość, która wynosi od 0,3514 do 0,3759 mm. Różnią się one głównie nazewnictwem wielkości tworzonych z wielokrotności punktu.
Trzy systemy oznaczania wielkości punktu typograficznego
W czasach tradycyjnego zecerstwa obowiązywały na świecie dwa systemy drukarskich miar typograficznych. W Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii był to system Pica, a w pozostałej części Europy, w tym w Polsce, system Didota. Obecnie standardem są miary zaimplementowane w specyfikacji PostScriptu stosowanego masowo w DTP. Powstały one na bazie systemu Pica po takim zaokrągleniu wielkości, aby całkowita liczba punktów składała się na jeden cal.
System Didota:
1 punkt typograficzny = 1/2660 m = 0,3759 mm
cycero = 12 punktów = 4,5113 mm
kwadrat = 4 cycera = 48 punktów = 18,0451 mm
System Pica
1 punkt typograficzny (zwany także punktem amerykańskim) = 1/12 pica = 0,3514 mm
1 pica (wym. „pajka”) = 4,2169 mm = 1/72 stopy typograficznej[3]
PostScript
1 punkt typograficzny postscriptowy (cyfrowy) = 1/72 cala = 0,3528 mm
1 pica = 1/6 cala = 4,2333 mm = 1/72 stopy angielskiej
W programach do składu tekstu stosowane są różne oznaczenia, np. 1p oznacza 1 pica, a 1pt oznacza 1 punkt (systemu Pica). W Polsce 1 p. oznacza jeden punkt systemu Didota. W systemie TEX/LaTeX punkt systemu Didota to 1 dd, punkt systemu Pica to 1 pt, punkt postscriptowy to 1 bp, pica to 1 pc, a cycero to 1 cc.
W programach do składu zazwyczaj istnieje możliwość definiowania przeliczników i określania przez to, w jakim systemie będą podawane jednostki.